ศาลปกครองกลางเผยแพร่คำพิพากษาในคดีหมายเลขดำที่ 2443/2563 และคดีหมายเลขแดงที่ 1855/2563 เรื่องที่เกี่ยวกับการร้องเพื่อเพิกถอนประกาศของสำนักงานตำรวจแห่งชาติเรื่องกำหนดแบบใบสั่งเจ้าพนักงานจราจรพ.ศ.2563 และการกำหนดจำนวนค่าปรับตามที่เปรียบเสมือนกับความผิดตามพ.ร.บ.จราจรทางบก พ.ศ.2522 และพ.ศ.2563 ที่ออกในวันที่ 20 กรกฎาคม 2563

ผู้ฟ้องคดีในคดีที่ 1 คือ นางสุภา โชติงาม ได้ร้องเรียนเรื่องการกระทำของสำนักงานตำรวจแห่งชาติว่าเป็นการละเมิดสิทธิของเธอโดยที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติได้ออกกฎเหล่านี้โดยไม่ได้เป็นกฎที่ชอบด้วยกฎหมาย

ส่วนในคดีที่ 2 ผู้ถูกฟ้องคดีคือ ผู้บัญชาการสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบในการออกกฎดังกล่าว

ศาลปกครองกลางได้พิจารณา และสรุปว่ากฎที่เกี่ยวข้องกับการกำหนดแบบใบสั่ง และค่าปรับใบสั่งจราจรพ.ศ.2563 ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โดยสรุปว่าการกำหนดแบบใบสั่งที่ทำให้ผู้รับใบสั่งเข้าใจได้ว่าตนเป็นผู้มีความผิด และต้องชำระค่าปรับโดยมิอาจโต้แย้งหรือดำเนินการอื่นได้ ขัดต่อบทบัญญัติมาตรา 29 วรรคสองของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย

ในกรณีของการกำหนดค่าปรับตายตัวล่วงหน้าโดยเจ้าหน้าที่ มิอาจใช้ดุลพินิจในการเปรียบเทียบปรับให้เหมาะสม ซึ่งขัดต่อเจตนารมณ์ของกฎหมายที่ให้อำนาจเจ้าพนักงานจราจรใช้ดุลพินิจกำหนดค่าปรับตามความเหมาะสมแห่งพฤติการณ์ ศาลได้สรุปว่ามันเป็นการออกกฎที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย

นอกจากนี้ คำพิพากษายังระบุว่าการไม่ระบุข้อความให้โต้แย้งได้ ไม่ใช่การตัดสิทธิ์โต้แย้งของผู้รับใบสั่ง เนื่องจากหากผ่านกำหนดแล้วผู้รับใบสั่งยังไม่ไปชำระ จะเป็นอำนาจหน้าที่ของเจ้าพนักงานที่จะดำเนินการฟ้องคดีตามกฎหมาย ซึ่งผู้รับใบสั่งมีสิทธิ์โต้แย้งได้เมื่อคดีมาสู่ศาล จึงมิใช่การตัดสิทธิ์

คำพิพากษาระบุว่าสำนักงานตำรวจแห่งชาติ สามารถอุทธรณ์ได้ในระยะเวลา 30 วันนับจากวันที่มีคำพิพากษา หากสำนักงานตำรวจแห่งชาติไม่ดำเนินการอุทธรณ์ภายในระยะเวลาดังกล่าว ถือว่าคดีสิ้นสุด ต้องบังคับตามที่ศาลปกครองกลางพิพากษาเ

โดยระหว่างการดำเนินการอุทธรณ์คำพิพากษาศาลปกครองกลาง ตำรวจทุกหน่วยจะปฏิบัติหน้าที่ตามเดิม จนกว่าจะมีกฎ ระเบียบ คำสั่ง เปลี่ยนแปลงเป็นอย่างอื่น